“ Dedicated to the Tele Masters of te past: Albert Collins, Mike Bloofield, Roy Buchanan, Jimmy Bryant, Muddy Waters and so many more… “

Nadat Leo Fender en zijn compagnon “Doc” Kauffman eind jaren veertig uiteen waren gegaan, richtte Fender zijn eigen onderneming op en begon hij met het ontwikkelen van een nieuwe gitaar. In 1950 werd de gitaar geïntroduceerd onder de naam Esquire. O.a. door het ontbreken van een halsversteviging werd dit eerste model al in 1950 vervangen door de Broadcaster, een gitaar met twee elementen en een halspen (truss-rod) in de hals. Al snel werd de naam van deze gitaar veranderd in Telecaster omdat Gretsch in die tijd drumstellen maar ook gitaren verkocht met de naam Broadkaster, wat volgens Gretsch te veel verwarring schiep. Als nieuwkomer op de markt paste Leo Fender zich aan en kwam op de proppen met een verwijzing naar het aankomende Televisietijdperk.

De gitaar had een demontabele hals, een essenhouten body en in tegenstelling tot de gitaren van die tijd zaten alle stemmechanieken aan 1 kant van de kop. De Broadcaster was verder uitgerust met twee enkelspoel-elementen (pickups) en een drie standen keuzeschakelaar voor deze elementen. De brug van de gitaar was verstelbaar door drie schroeven zodat de hoogte en intonatie van de snaren per twee te regelen was. Tot slot had deze eerste Broadcaster een sierplaat over de brug en het brug-element.

Kenmerkend voor deze gitaar zijn de klanken die geproduceerd worden door het brug-element (ook wel karakteriserend 'twang' genoemd) en de massieve body die zorgt voor extra sustain (doorklinken). De specifieke klank wordt voornamelijk veroorzaakt door de metalen plaat van het brug-element. Deze stalen plaat neemt de grondtoon van de trillende snaar deels weg. Om de gitaar toch het benodigde volume te geven heeft deze meer windingen in de brugspoel dan bijvoorbeeld de Stratocaster die warmer van klank is.

Gitaarvirtuoos / Fender  Telecaster fanaat Arlen Roth wordt beschouwd als een van de meest invloedrijke gitaristen aller tijden en werkte in zijn nu al meer dan vijfenveertig jaar durende carrière al samen met o.a. Simon & Garfunkel, Bob Dylan, John Prine, Phoebe Snow, Levon Helm, Ry Cooder, Eric Andersen, Dusty Springfield, Janis Ian, Don McLean en The Bee Gees. Met zijn “Hot Licks” video was Roth een pionier in muziek- en gitaareducatie over de hele wereld. Zijn huidige online lessen en blogs voor Gibson.com hebben meer dan 1 miljoen volgers. Roth was ook de man achter de legendarische bluesfilm “Crossroads”, creëerde gitaarpartijen, regisseerde de gitaarscènes en werkte samen met collega-gitarist Ry Cooder en acteur Ralph Macchio tijdens de productie van de film. Roth staat door Gibson.com gerankt in de "Top 50 akoestische gitaristen aller tijden" én door Vintage Guitar Magazine in de "Top 100 meest invloedrijke gitaristen aller tijden". Zijn boek “Hot Guitar”, is een compilatie van 10 jaar van zijn razend populaire column voor Guitar Player Magazine.

Roth's debuutalbum ‘Gitarist’, won in 1978de Montreux Critics Award voor "Beste instrumentale album van het jaar" en zijn’ All Tricked Out!’ album [2012] oogstte vier Grammy-nominaties. Zijn ‘Slide Guitar Summit’ [2015] was qua opzet vergelijkbaar met zijn klassieke en legendarische album ‘Toolin 'Around’ [1993] met duetten met gitaargrootheden zoals Danny Gatton, Duane Eddy, Brian Setzer, Duke Robillard, Albert Lee, Sam Bush en Jerry Douglas. Later volgde ‘Toolin' Around Woodstock’ [2008], met Levon Helm, Sonny Landreth en Bill Kirchen. Arlen Roth is ook de oprichter en CEO van het nieuwe International Guitar Hall of Fame and Museum.

Voor ‘Tele Masters (de opvolger van ‘Paint it Black: Acoustic Stones’ [2016]) werkte hij ’samen met een aantal andere Telecaster-grootheden om zijn nieuwste album ‘Tele Masters’ op te nemen. Dit waren (in alfabetische volgorde) Joe Bonamassa, Steve Cropper, Jerry Donahue, Vince Gill, Johnny Hiland, Bill Kirchen, Albert Lee, Brent Mason, Brad Paisley, Jack Pearson, Will Ray, Redd Volkaert en Steve Wariner. Het album werd in Nashville opgenomen met producer/drummer Tom Hambridge (Buddy Guy). Naast de all-star line-up waren ook Cindy Cashdollar (lap steel), Bllly Panda, Bryan Sutton (beide akoestische gitaar) en bassist Tommy MacDonald aanwezig. Ook al lijkt het album vooral een instrumentaal album met rock, pop, blues en country klassiekers (”Remington Ride” met Steve Wariner & Cindy Cashdollar, ”Key to the Highway” met Jack Pearson, ”Rumble” met Will Ray, Chuck Berry’s ”Promised Land” met Jerry Donahue, ”Satisfied Mind” met Vince Gill en Paul Simon’s ”Mrs. Robinson” met Albert Lee) te zijn, zijn er vocale bijdragen van Steve Cropper (”White Lightning”), Jack Pearson (”I Can Fix It”), Sweet Mikey C (“Promised Land”) en Roth’s dochter Lexie (”Tennessee Waltz”). ‘Tele Masters’ vat zowat alle stijlen samen en kent zijn klassiekers als ”Ghost Riders in the Sky” (met Cindy Cashdollar op steel gitaar). Arlen Roth schreef voor het album enkele “originals” als ”Bunky” (met Brad Paisley), ”Funky Mama” (met Johnny Hiland), ”Tuff Tele” (metBill Kirchen) en ”A Minor Thing” (met Redd Volkaert). Namen die opvallen zijn die van Joe Bonamassa die de traditional ”Joe’s Blues” en rock legende Albert Lee, die “Mrs. Robinson” brengt.

‘Tele Masters’ benadrukt niet alleen van het belang van Arlen Roth als gitarist maar ook van de Fender Telecaster als gitaar in de blues en country, maar ook de rock- en popmuziek. Deze gitaar is niet voor niets geliefd vanwege de heldere, sprankelende geluiden, maar vooral voor de goede bespeelbaarheid.

“ 'Tele Masters' emphasizes not only the importance of Arlen Roth as a guitarist, but also of the Fender Telecaster (because of the sound and playability) as a guitar in blues and country, but also in rock and pop music... “  - esc for www.rootstime.be

Eric Schuurmans

Album track list:
01.”Remington Ride” with Steve Wariner & Cindy Cashdollar[Penny/Remington] - 02.”Key to the Highway” with Jack Pearson[William Broonzy/Charles Segar] - 03.”White Lightning” with Steve Cropper[Hambridge/Cropper] - 04.”Bunky” with Brad Paisley[Arlen Roth] - 05.”Rumble” with Will Ray[Link Wray/Milt Grant] - 06.”Mrs. Robinson” with Albert Lee[Pau Simon] - 07.”Satisfied Mind” with Vince Gill[Joe “Red” Hayes/Jack Rhodes] - 08.”Roadworthy” with Brent Mason[Arlen Roth] - 09.”I Can Fix It” feat. Lexie Roth(vocs)[Pearson/Howse] - 10.”Tennessee Waltz” feat. Lexie Roth (vocs)[Pee Wee King/Redd Stewart] - 11.”Joe’s Blues” with Joe Bonamassa[traditional] - 12.”Funky Mama” with Johnny Hiland[Arlen Roth] - 13.”Ghost Riders in the Sky” with Cindy Cashdollar[Stan Jones] - 14.”Tuff Tele” with Bill Kirchen[Arlen Roth] - 15.”Promised Land” with Jerry Donahue[Chuck Berry] - 16.”A Minor Thing” with Redd Volkaert[Arlen Roth] – Written by as [noted] © 2018 – Produced by: Tom Hambridge

Album line-up:
Guitar: Arlen Roth (all tracks) / Steve Wariner (1) / Jack Pearson(2-vocs,9,11) / Steve Cropper (3+vocs) / Brad Paisley (4) / Will Ray (5) / Albert Lee (6) / Vince Gill (7) / Brent Mason (8) / Johnny Hiland (12) / Bill Kircher (14) / Jerry Donahue (15) / Redd Volkaert (16) & Cindy Cashdollar: lap steel (1,13) / Billy Panda: a-guitar (1-2,4-6,8-16) / Bryan Sutton: a-guitar (3) / Tom Hambridge: drums (exc. 7: Lee Falco) / Tommy MacDonald: bass (exc. 7: Brandon Morrison) / Lexie Roth: vocs (10) / Sweet Mikey C: vocs (5) / Alex Salzman: organ (13)

Discography ARLEN ROTH:
Tele Masters [2019] | Paint it Black: Acoustic Stones [2016] | Slide Guitar Summit [2015] | All Tricked Out [2012] | Arlen Roth and the Cordobas Live at the Iridium [2012] | How Does it Feel? The Music of Bob Dylan [2009] | Subway Walls and Tenement Halls: The Music of Simon & Garfunkel [2009] | Toolin' Around Woodstock (w/Levon Helm) [2008] | Landscape [2005] | Drive It Home [2001] | Toolin' Around [1993] | Arlen Roth [1987] | Lonely Street [1984] | Paint Job [1983] | Hot Pickups [1979] | Guitarist [1978] |